قرآن سوره شعراء آیه 213

معبود یعنی کسی که بندگی او را می کنیم . بندگی کردن به دو صورت است اجباراً که همان بردگی است و توضیحات طولانی دارد . و اختیاری که همان پرستش است که جز خداوند بر دیگری کفر است . تنها خداوند است که قائم به کل شی است و همیشه همه جا هست و نه چرتش می گیرد و نه خوابش می برد و نه مشغول بودن به کاری او را از کار دیگر باز می دارد . هرگز در هیچ کتاب آسمانی نیامده که این صفتها را به کسی دیگر داده باشد . هر کس همانند مسیحیان چنین گمانه زنی کرده باشد آخرت و اعمال خود را بر باد داده است و این عمل تنها عملی است که هرگز بخشیده نمی شود و هرگز بر گردن دیگری نخواهد اوفتاد

متن اصلی آیه 213 سوره شعراء

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ