قرآن سوره شعراء آیه 213

معبود یعنی کسی که بندگی او را می کنیم . بندگی کردن به دو صورت است اجباراً که همان بردگی است و توضیحات طولانی دارد . و اختیاری که همان پرستش است که جز خداوند بر دیگری کفر است . تنها خداوند است که قائم به کل شی است و همیشه همه جا هست و نه چرتش می گیرد و نه خوابش می برد و نه مشغول بودن به کاری او را از کار دیگر باز می دارد . هرگز در هیچ کتاب آسمانی نیامده که این صفتها را به کسی دیگر داده باشد . هر کس همانند مسیحیان چنین گمانه زنی کرده باشد آخرت و اعمال خود را بر باد داده است و این عمل تنها عملی است که هرگز بخشیده نمی شود و هرگز بر گردن دیگری نخواهد اوفتاد

متن اصلی آیه 213 سوره شعراء

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ

پس با خدا معبودى دیگر صدا نزن که از عذاب شدگان مى‌گردى